Swobodne oddychanie przez nos to gwarancja zdrowia i wysokiej jakości życia. Jedną z najczęstszych przyczyn systematycznych zaburzeń oddychania przez nos jest skrzywiona przegroda. Tego problemu nie da się rozwiązać za pomocą kropli i tabletek. Pomóc może tu tylko chirurgia plastyczna.
Dlaczego potrzebna jest przegroda nosowa?
Przegroda nosowa to płytka, która zawiera fragmenty kości i chrząstki, pokryte błoną śluzową. Dzieli nos na dwie części. Ta cecha budowy anatomicznej nie jest przypadkowa.
Nos jest niezbędny do filtrowania i podgrzewania powietrza. Gdyby była to pojedyncza wnęka, szybko by się wyczerpała i nie mogłaby w pełni pełnić swoich funkcji. Dzięki przegrodzie każda połowa nosa pracuje po kolei, co zapewnia ciągłą filtrację powietrza.
Dodatkowo przegroda nosowa podtrzymuje kształt nosa, będąc jego szkieletem.
Objawy skrzywienia
Pacjent z tą patologią jest zaniepokojony:
- zatkany nos;
- bóle głowy;
- suchość w ustach po śnie;
- krwawienie;
- częste choroby zapalne nosa i górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie oskrzeli);
- spadek zdolności do pracy, jakość życia;
- szybka męczliwość.
Chirurg plastyczny przytacza następujące statystyki:
Według ostatnich badań mniej niż 25% ludzi na świecie ma równą przegrodę. Wielu z nich nic nie przeszkadza, ponieważ skrzywienie jest nieznaczne i nie przeszkadza w oddychaniu przez nos. Ta grupa pacjentów nie wymaga żadnej terapii. Jeśli jednak te objawy występują, to jest to bezpośrednie wskazanie do leczenia chirurgicznego – septoplastyki.
Jak wykonuje się korekcję przegrody nosowej?
Przed septoplastyką konieczna jest konsultacja otorynolaryngologa i pełne badanie. Najpierw wykonuje się tomografię komputerową. Pozwala w pełni zbadać strukturę przegrody, określić zakres operacji. Będziesz także musiał zdać kilka testów:
- analiza kliniczna krwi i moczu;
- chemia krwi;
- krzepnięcie;
- krew dla wielu infekcji (kiła, wirusowe zapalenie wątroby, HIV);
- kardiogram;
- fluorografia.
Wszystko to jest konieczne, aby wykluczyć ewentualne przeciwwskazania do interwencji chirurgicznej.
Korekcję przegrody nosowej przeprowadza się w znieczuleniu z dodatkiem znieczulenia miejscowego. Po znieczuleniu chirurg wykonuje interwencję według przejrzystego algorytmu:
- Otwiera błonę śluzową nosa. Nacięcie wykonuje się w jamie nosowej, co całkowicie eliminuje obecność wady estetycznej po operacji.
- Dalsze działania zależą od rodzaju defektu. Jeśli istnieje izolowany kolec lub grzbiet, jest on usuwany. Jeśli krzywizna jest złożona, w kształcie litery S, to przegroda jest częściowo niszczona i „tworzona" na nowo.
- Zszycie błony śluzowej. Stosowane są nici samowchłanialne.
- Szyny silikonowe są wprowadzane do kanału nosowego i zszywane. Są to płytki, które utrzymują prawidłowy kształt przegrody nosowej, zapobiegają powstawaniu krwiaków przegrody nosowej oraz przyspieszają proces gojenia.
Czas trwania plastyki przegrody nosowej zależy wyłącznie od złożoności i ilości pracy i może wynosić od 40 minut do 2 godzin.
Po zabiegach chirurgicznych pacjent musi spędzić w szpitalu 1-2 dni.
Rehabilitacja po operacji korekcji przegrody
Po operacji pacjent potrzebuje reżimu stacjonarnego. Zalecana jest terapia antybakteryjna, hemostatyczna i przeciwbólowa. Niezbędne jest również dbanie o szyny, stale myjąc je roztworami soli. Po septoplastyce mogą pojawić się krwiaki i obrzęki na twarzy, które ustępują po 3-5 dniach. W tym okresie oddychanie przez nos jest utrudnione z powodu obrzęku jamy nosowej i szyn.
Szyny są usuwane w 7-10 dniu. Oddychanie przez nos poprawia się, ale nie w pełni z powodu utrzymującego się obrzęku.
Następnie pacjent powinien odpoczywać w domu przez kolejne 4-5 dni. W ciągu pierwszych 2 tygodni potrzebujesz:
- zrezygnować z gorących kąpieli, saun, kąpieli;
- ograniczyć aktywność fizyczną;
- nie wydmuchuj mocno nosa;
- ogranicz spanie na plecach i noszenie okularów.
Lekarz może również zalecić stosowanie kropli i aerozoli mających na celu przyspieszenie gojenia błony śluzowej i odbudowę nabłonka w jamie nosowej.
Ostateczny efekt można ocenić po 2-3 miesiącach, kiedy obrzęk całkowicie zniknie, a procesy gojenia zakończą się.